Początek września zwykle wiąże się dla nas z Warsztatową wyprawą na polskie wybrzeże – tak też, korzystając z nieco spokojniejszej sytuacji pandemicznej, stało się i w tym roku. Dla wielu osób, zwłaszcza w wirze społecznej izolacji i zmieniających się obostrzeń, była to jedna z niewielu okazji do wypoczynku, z której większość Uczestników i wielu rodziców, chętnie skorzystała.

Celem wyprawy, po kilkuletniej przerwie, było znowu Unieście. Mogliśmy dzięki temu docenić tak zachodzące zmiany, jak i niezmienne aspekty, które w tej miejscowości polubiliśmy. Na plaży znalazło się co prawda więcej kamieni niż pamiętaliśmy, ale tylko nieco dłuższy spacer pozwalał na znalezienie wygodnego miejsca na koce i kąpiel morską. Na swoim miejscu znaleźliśmy mieleńskiego srebrnego jelenia, ulubioną restaurację, a także „wystawę gadżetów” nad brzegiem Jamna…  przy okazji spaceru nad jeziorem odkryliśmy kilka pięknych, nowych pomostów, a sama ścieżka została odnowiona i włączona w Rowerową Obwodnicę Koszalina.

Nie mogło się również obyć bez tradycyjnego ogniska z podziękowaniami i własnoręcznie wykonanymi pamiątkami. Wszyscy Uczestnicy wrócili z tej wyprawy wypoczęci, opaleni, ale także pełni sił i chęci do pracy.